Hoe zat het ook alweer met Pinksteren en de heilige Geest?

Pente-wat?

Pinksteren is afgeleid van het Griekse woord pentekostè, wat vijftig betekent. Het feest wordt gevierd op de vijftigste dag na Pasen, tien dagen na Hemelvaart. We vieren de uitstorting van de heilige Geest over de apostelen en het ontstaan van de kerk. Alle inwoners van Jeruzalem – van Romein tot Arabier – hoorden de apostelen in hun eigen taal spreken over Gods grote daden. Drieduizend mensen sloten zich diezelfde dag nog aan bij de kerk.

Goede oogst

Het Pinksterfeest was oorspronkelijk een oogstfeest dat is ontstaan uit het Joodse Sjavoeot (Wekenfeest). Tijdens dit feest herdenken Joden de gebeurtenis bij de berg Sinaï, toen God de Tien Geboden aan Mozes gaf. Christenen zagen de overeenkomst met het neerdalen van de heilige Geest, dus namen ze de joodse feestdag over.

Stralend feest

In de Middeleeuwen werd in sommige streken in ons land niet twee, maar drie tot acht dagen Pinksteren gevierd. De gedachte achter die extra dagen was dat mensen vaker naar de kerk konden gaan. Daarnaast waren feestdagen in die tijd de enige dagen in het jaar waarop mensen vrij waren. Pas met de Zondagswet in 1815 veranderde dat.

Pinksteren valt op z’n vroegst op 11 mei en op z’n laatst op 14 juni. Het is letterlijk een stralend feest, want Pinksteren is gemiddeld de meest zonnige periode van het jaar, met gemiddelde temperaturen tussen de 15 en 20 graden.

Voor alle eeuwen

De heilige Geest was er al lang voor de legendarische eerste Pinksterdag, waarop de heilige Geest wordt uitgestort. Hij wordt zelfs in het tweede vers van de Bijbel genoemd – op het moment dat God de aarde schiep zweefde Gods geest over het water. (Genesis 1:2) In alle eeuwen voor Pinksteren zette God zijn Geest in op speciale momenten of bij mensen met een speciale functie, zoals koningen en profeten.

De heilige geest wordt ook wel ‘de Geest van Jezus’ genoemd (bijv. Handelingen 16:7), maar kent nog veel meer namen, zoals Geest des Levens (Romeinen 8:2), Geest van de Waarheid (Johannes 16:13), Middelaar (Romeinen 8:26), Leraar (Johannes 14:26), Getuige (Romeinen 8:16), Trooster, Raadgever, Pleitbezorger en Helper (Jesaja 11:2).

Heilig leesvoer

We hebben de Bijbel te danken aan de heilige Geest. De Bijbel is namelijk geïnspireerd, letterlijk ‘door God ingegeven’, door de heilige Geest. De Geest bewoog de schrijvers van alle 66 boeken om op te schrijven wat Hij hun harten en gedachten ingaf (2 Petrus 1:21).  

De heilige Geest is onzichtbaar, maar wordt in de Bijbel beschreven aan de hand van: water (gedoopt in één Geest), vreugdeolie (waarmee koningen werden gezalfd), vuur (in de vorm van vuurtongen op de hoofden van de discipelen), een duif (die neerdaalde toen Jezus werd gedoopt), de wind (die opsteekt als de Geest komt), een zegel of stempel (waarmee wij zijn gewaarmerkt) en als wijn (sommige mensen dachten dat mensen die de Geest hadden ontvangen, dronken waren).

Je kunt meerdere malen vervuld worden van de heilige Geest, kijk maar naar Paulus en Petrus.

Vruchtbaar

De vrucht van de Geest bestaat uit negen delen: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Vruchten zijn er, maar moeten groeien. Dat kost tijd en inspanning. (Galaten 5:22)

Gave gaven

De gaven van de Geest zijn iets anders dan de vrucht. Bij gaven gaat het bijvoorbeeld om wijsheid, overdragen van kennis, troosten, bijstand verlenen, leidinggeven, geloof, de gave van genezing, de gave om wonderen te doen, profeteren, het spreken in tongen of uitleggen van klanktaal. Alle gaven zijn cadeaus van Gods Geest, en ze hebben als doel om mensen te laten groeien in het dienen van God en elkaar. (1 Korintiërs 12:7)

Iedereen die in Jezus gelooft, wordt automatisch verzegeld met zijn heilige Geest (Efeziërs 1:11-13).

• De 9 vruchten van de Geest

  De 9 vruchten van de Geest

Bron: Hey Bijbel, Quest, gotquestions.nl